• Periferik inflamatuar belirteçler, tüm hastalarda sağlıklı
bireylerden daha yüksektir.
• Şizofrenide pozitif semptom şiddeti, periferik
inflamasyonla ilişkilidir.
• İntihar riski, psikotik durumdan bağımsız olarak
inflamasyonla bağlantılıdır.
Amaç: Şizofreni tanılı hastalarda genel popülasyona göre yaşam boyu
intihar davranışı (İD) prevalansı daha yüksektir. Bu nedenle, intiharın
olası nörobiyolojisini anlamak ve şizofrenide intihar riskini tahmin etmek
son derece kritik bir konudur.
Yöntem: DSM-5’e göre hastalık tanısı konulan 31 tedavisiz ve İD olan
ilk epizot şizofreni hastası (İEŞ-İ), 69 tedavisiz İD olmayan İEŞ hastası
(İEŞ-İY) ve 69 tedavisiz psikotik olmayan hasta ve İD olan (POH-İD)
hasta çalışmaya dâhil edildi. Kontrol grubu (KG) hastalarla eşleştirilmiş
127 kişiden oluşturuldu. Katılımcılara ait semptomlar Pozitif ve Negatif
Sendrom Ölçeği ve Columbia İntihar Şiddeti Derecelendirme Ölçeği
kullanılarak değerlendirildi. Tüm katılımcılardan beyaz kan hücresi
(BKH), nötrofil, monosit, albumin, C-Reaktif Protein (CRP), lenfosit ve
trombosit düzeylerini belirlemek ve bu protein oranını ölçmek için kan
örnekleri alındı.
Bulgular: Beyaz kan hücresi, nötrofil, monosit, albümin, CRP ve Nötrofil/
Albümin Oranı (NAO)’ın kan düzeyleri tüm hasta gruplarında KG’den
daha yüksekti. CRP/Albümin Oranı (CAO) değerinin POH-İD grubunda
en yüksek olduğu gözlendi. Monosit/lenfosit oranı (MLO) değeri İEŞ
hastalarda KG’den anlamlı derecede yüksekti. İEŞ-İ grubu ile hem İEŞ-İY
hem de POH-İD grupları arasında anlamlı bir fark yoktu.
Sonuç: Bazı periferal enflamasyon göstergelerinin şizofrenide intihar
girişimlerinin bir öngördücüsü olmamasına rağmen, şizofrenideki
intihar riski derecesi ile ilişkili olduğu düşünülebilir. Ek olarak, intihar ve
psikiyatrik bozukluklar arasındaki güçlü ilişki, intihar eğilimli hastalardaki
yüksek periferik enflamasyon düzeylerinin temel nedeni olabilir.
Anahtar Sözcükler: C-Reaktif Protein/albumin oranı, enflamasyon, ilk
epizot şizofreni, intihar, nötrofil/albümin oranı, şizofreni