• OSB çalışmalarında klinik heterojenlik ele alınması
gereken önemli bir zorluktur.
• MİA modeli semptomlardaki klinik varyasyonu
göstermesi açısından uygun bir modeldir.
• Semptom kümeleri, beyin bölgelerindeki morfolojik
değişikliklerle ilişkili olabilir.
Amaç: Klinik heterojenite, Otizm Spektrum Bozukluğu (OSB) nin altında
yatan nörobiyolojik mekanizmaları inceleyen araştırmacılar için en
büyük zorluklardan biridir. Bu çalışmada Poliinosinik-polisitidilik asit
[Poly (I:C)] ile oluşturulan Maternal İmmün Aktivasyon fare modelinde,
OSB de görülen davranışsal çeşitlilik ve semptom kümeleriyle ilişkili beyin
devrelerinin rolü araştırılmıştır. Bu amaçla, yavrulara davranış deneyleri
uygulanmış ve medyal prefrontal korteks, hipokampus ve striatumda
bölgesel kalınlık histolojik beyin kesitlerinden ölçülmüştür.
Yöntem: Bu çalışmada intraperitoneal Poly (I:C) uygulanmış annelerin
yavruları (n: 14) ve fosfat tamponlu salin uygulanmış annelerin yavruları
(n: 6) kullanılmıştır. Sosyal davranış bozukluğunu değerlendirmek için
üç odalı sosyalizasyon testi ve sosyal bellek testi, stereotipik davranışları
değerlendirmek için bilye gömme testi, öğrenme ve bilişsel esnekliği
değerlendirmek için ise yeni nesne tanıma testi kullanılmıştır. Davranış
testi parametrelerine göre üç alt grup (her biri n: 4) oluşturulmuştur ve
medyal prefrontal korteks, hipokampus ve striatumda bölgesel kalınlık
ölçümleri gruplar arasında karşılaştırılmıştır.
Bulgular: Davranış farklılıklarının klinikte beklendiği gibi bir spektrumda
dağıldığı ve stereotipik davranış baskın olan Poly (I:C) alt grubunda
hipokampus kalınlığının artmış olduğu tespit edilmiştir.
Sonuç: Poly (I:C) ile oluşturulan maternal immün aktivasyon modelinde
OSB’deki davranışsal varyasyon ve semptom grubu ilişkili bölgesel
gelişim farklılığı gözlenmektedir.
Anahtar Sözcükler: OSB, bölgesel kalınlık, sosyal yetersizlik, stereotipik
davranış